پدرشوهر از محارم سببی است که به سبب ازدواج پسرش با زنى- چه دائم یا موقّت- با آن زن محرم و ازدواج با او بر وى حرام مى‌شود. در این حکم تفاوتى میان پدر رضاعی شوهر و پدر نسبی او نمى‌باشد
لیکن همان‌گونه که در تحریرالوسیله آمده است «اگر فرزند صغیر خود را تزویج نماید، پس اگر فرزند مالی داشته باشد مهر بر خود فرزند است و اگر مالی نداشته باشد مهر بر عهده پدر (شوهر) است؛ پس اگر پدر بمیرد مهر از اصل ترکه او خارج می‌شود چه فرزند بالغ و توانگر شده باشد یا نه. البته اگر پدر از ضمان عهده آن در ضمن عقد برائت بجوید از آن بری‌ء می‌شود.
و «اگر پدر، مهری را که از جهت تنگدستی فرزند به عهده‌اش است بپردازد سپس بچه بالغ شود و قبل از دخول، زن را طلاق دهد، فرزند نصف مهر را پس می‌گیرد و مال خودش می‌باشد، نه مال پدر.»
